Συνταγή 2/ Panzanella και…ξερό ψωμί

Έχω καλέσει κόσμο στο σπίτι για να πιούμε κανένα κρασί μπροστά στο τζάκι και κινδυνεύουν να φτάσουν πριν από μένα. Στην τσάντα του σούπερ μάρκετ υπάρχει ένα κουνέλι το οποίο για να σταματήσει να μου θυμίζει ότι τα φόρτωσα στον… κόκκορα, χρειάζεται τουλάχιστον μιάμιση ώρα solarium μέσα στην αγαπημένη μου Αλσατική μαντεμένια γάστρα κι ένα μπάνιο σε λευκό κρασί, φρέσκο δεντρολίβανο, σκόρδο και πεπεροντσίνο…

Ευτυχώς δεν με περιμένει κανείς στην πόρτα. Κάτι πρέπει να κάνω πολύ γρήγορα. Η τιμή και η υπόληψή μου ως μάγειρα κινδυνεύουν. Ανοίγω με αγωνία την ψωμιέρα ελπίζοντας να βρω κανένα ξεροκόματο ξεχασμένο, από μπαγιάτικο έως κούτσουρο. Τα πράγματα που μπορεί κανείς να κάνει με το μπαγιάτικο ψωμί είναι άπειρα, ενώ με το φρέσκο μόνο παπάρες και αυτές όχι τόσο πετυχημένες αφού μετά από λίγο διαλύεται.

Με ανακούφιση παίρνω στα χέρια μου μισό καρβέλι από ζυμωτό ψωμί το οποίο – αν κρίνω από το πως με κοιτάει – πρέπει να είναι 4-5 ημερών. Ανάβω τον φούρνο στο…χίλια! και αρχίζω να το κόβω πρώτα σε χονδρές φέτες και ύστερα σε μεγάλα τετράγωνα κρουτόν. Κρατάω μιά γωνιά για να την κάνω ψίχουλα (θα σας πω μετά γιατί) και τοποθετώ άναρχα τα κρουτόν σ’ένα ταψάκι και μετά στο φούρνο. Ύστερα από 8 περίπου λεπτά τα φρυγανισμένα κρουτόν είναι έτοιμα για δράση. Τα πετάω σε μια βαθιά γαβάθα, τα ραντίζω έτσι καυτά που είναι με μπόλικο ελαιόλαδο, αφρό αλατιού, βιολογική ρίγανη και μια σκελίδα σκόρδο από την πρέσα που σας έχω ζητήσει να πάρετε και τα ανακατεύω μ΄ένα κουτάλι. Τρίβω μια ντομάτα πάνω τους και ανακατεύω ξανά. Στο οκτάλεπτο που μεσολάβησε μέχρι να ψηθούν έκοψα τέσσερις ντομάτες σε κύβους, μια χούφτα μαϊντανό ψιλοκομμένη, κάππαρη, φιλέτο ελιάς, λίγα φυλλαράκια βασιλικό (ότι έχει απομείνει στη γλάστρα λόγω χειμώνα), 5-6 ψιλοκομμένα φιλέτα αντζούγιας, έτριψα στον τρίφτη λίγη παρμεζάνα και κεφαλογραβιέρα Κεφαλονιάς (μοιάζει με πεκορίνο), 2-3 ξεχασμένες στο λάδι λιαστές ντομάτες και φρέσκο κρεμμυδάκι που thank god έτυχε να έχω.

Να ξέρετε ότι ποτέ μια panzanella δεν είναι ίδια με μια άλλη. Μπορείς να ρίξεις βραστό σφιχτό αυγό, φιλέτο τόνου, λευκά ή άλλα φασόλια, λουκάνικο ίσως, γίνονται άπειροι συνδυασμοί δεν είναι δυνατόν όμως να λείπει το ψωμί και η ντομάτα ή το τοματίνι. Έριξα όλα μου τα υλικά πάνω στη γαβάθα και ανακάτεψα για 2-3 λεπτά ξανά και ξανά και ξανά για να τραβήξει το ψωμί όσο περισσότερα υγρά και αρώματα περισσότερα. Θρίαμβος! Μετά από 10 λεπτά έχω ετοιμάσει το μαγικό πιάτο, σαλάτα, antipasti, Τσακ Νόρις - πέστε το όπως θέλετε – της Φλωρεντίας και τώρα ας χτυπήσει το κουδούνι όσες φορές θέλει. Ήρθε η ώρα να ασχοληθώ με το κουνέλι και σίγουρα είναι κάτι το οποίο θέλετε να μάθετε και θα είναι η επόμενη συνταγή στο blog. Το Τοσκανέζικο κουνέλι. Εγώ γεμίζω μια μεγάλη φούσκα (ποτήρι εννοώ) με σκούρο κόκκινο Nero d’avola - Σιτσιλιάνικο κρασί από τα αμπέλια της Μαφίας, πωλείται σε πολύ καλή τιμή και βοηθάμε και την διατήρηση του πατροπαράδοτου θεσμού της Cosa Nostra – πίνω μια καλή γουλιά και βουτάω ένα χοντροκομμένο – τελειωμένα παπαριασμένο – κρουτόν. Το δαγκώνω και είναι τραγανό απ’ έξω και ζουμερό από μέσα. Γλύφω τα δάχτυλά μου και με τον αγκώνα πατάω το κουμπί για να ανοίξει η κάτω πόρτα. Μια αυθεντική νύχτα της Food Mafia μόλις αρχίζει. Ci vediamo domani. Ciao! ΗΣ